استودیو عکاسی    ریما

بنابراین شاهد این هستیم که D800 می‌تواند مورد کاربری خیلی گسترده تری داشته باشد. هرچند که نمی تواند همانند D4 چنان سقف حساسیت سنسور بالایی دارا باشد، سرعت عکاسی پیاپی پایین تری دارد، از کارت های حافظه‌ی QXD پشتیبانی نمی کند، باتری آن تا 2000 عکس شارژدهی نمی کند و پورت Ethernet هم ندارد. شاید نبود این‌ها منجر به مایوس شدن بعضی فوق حرفه ای‌ها شود، ولی برای ما تفاوتی ایجاد نمی کند و قیمت حرف نخست را می‌زند. همین جا به این موضوع اشاره کنیم که نیکون یک مدل خواهر را نیز برای D800 با نام D800E معرفی کرده که قیمتی کمی بالاتر دارد و بعضی تفاوت های جزئی را نیز با این دوربین ارایه می‌دهد. مثلا اینکه فاقد Low Pass Filter می‌باشد که باعث می‌شود عکس‌ها شارپنس بالاتری داشته باشند.
باز هم به سنسور تصویر بر می‌گردیم، سنسور تصویر 36.8 مگاپیکسلی با 36.3 مگاپیکسل موثر. گستره‌ی استاندارد حساسیت آن بین 100 تا 6400 می‌باشد که در حالت گسترده به 50 تا 25,600 هم می‌رسد. این رزولوشن نسبت به سنسور 12.1 مگاپیکسلی D700 تا سه برابر افزایش داشته است. این رزولوشن بالا می‌تواند مورد علاقه‌ی بسیاری از عکاسان در زمینه های مختلف مانند عکاسی طبیعت و استودیو قرار گیرد. عکس‌ها نیز علاوه بر فرمت RAW و JPEG، می‌توانند در فرمت Tiff هم ذخیره شوند. سنسور فوکوس خودکار آن نیز دقیقا همانی است که بر روی D4 به کار رفته و مزیت آن به سنسورهای پیشین، توانایی فوکوس آن در شرایط نوری ضعیف تر می‌باشد. مودهای فوکوس خودکار آن نیز شامل مودهای single point, 9-point, 21-point, 51-point, 51-point '3D' tracking, و Auto Area modeمی شوند. سیستم جدید فوکوس خودکار قابلیت های بسیار خوبی را برای عملکرد با لنزهای با نسبت کانونی مختلف ارایه می‌دهد. مثلا برای عملکرد با لنزهای f/5.6 یا کمتر، 15 نقطه از 51 نقطه‌ی فوکوس خودکار آن به صورت Cross Type عمل می‌کنند. بدین معنی که به جزئیات افقی و عمودی حساس هستند. این در حالیست که با لنزهای f/5.6 تا f/8، 9 نقطه‌ی مرکزی این وظیفه را بر عهده دارند. در هر صورت نقطه‌ی مرکزی در نسبت های کانونی بالاتر می‌تواند این نقش را بر عهده گیرد. این دقیقا همان سیستمی است که در D4 هم استفاده شده بود.
اما قابلیت های ضبط ویدیویی D800 هم درست مثل D4 می‌باشد. این دوربین توانایی فیلم برداری 1080p Full HD با سرعت 30، 25 و 24 فریم بر ثانیه در 24 مگابیت بر ثانیه را دارد. ویدیوها با قسمت B-Frame کدک H.264 کامپرس می‌شوند تا بدون افزایش زیاد حجم فایل بتواند به بهینه سازی کلیپ گرفته شده بپردازد. البته می‌توان ویدیو کامپرس نشده را از طریق کابل HDMI نیز منتقل کرد. در ضمن ویدیوها می‌توانند در دو کراپ DX و FX ضبط شوند که میدان دید متفاوتی را ارایه می‌دهند. تغییر گشودگی دیافراگم در هنگام فیلم برداری نیز مقدور است و با تمام اختیارات و امکاناتی که در فیلم برداری به شما می‌دهد، به همراه D4 بهترین DSLR برای فیلم برداران و فیلم سازان حرفه ای می‌باشد.
در قسمت پشتی دوربین نمایشگر 3.2 اینچی 921,000 پیکسلی قرار دارد که بر روی D4 هم استفاده شده بود. طبق ادعای نیکون کیفیت رنگی این نمایشگر نزدیک به sRGB است. در ضمن این نمایشگر یک سنسور سنجش نور محیطی نیز دارد که نه تنها می‌تواند روشنایی نمایشگر را تنظیم کند، بلکه توانایی تغییر کنتراست، غلظت رنگ و گاما را نیز برای ارایه عملکرد بهتر دارا می‌باشد. همچنین بین شیشه‌ی بیرونی و LCD یک صمغ ژل مانند قرار گرفته که ریسک بخار گرفتن را کاهش می‌دهد.
هرچند که ابعاد D800 خیلی شبیه به D700 است، ولی این دوربین بسیاری از ویژگی های ظاهری را نیز از برادر بزرگترش یعنی D4 به ارث برده است. همانند D700، D800 نیز در برابر شرایط آب و هوایی مهر و موم می‌باشد و بدنه از آلیاژ منیزیوم ساخته شده است. ولی به نظر نمی رسد که بدنه دوامی مانند D3s یا D4 داشته باشد. این دوربین همانند مدل پیشین سنگین وزن و مستحکم ساخته شده و البته کاملا پرتابل تر از D4 و D3s می‌باشد. ولی وقتی باتری گریپ MB-D12 را به آن متصل کنید، خیلی شبیه به D4 می‌شود. اما جالب این جاست که D800 مجهز به فلاش Pop-up هم می‌باشد. این در حالیست که D700 هم این فلاش را داشت ولی رقیب آن‌ها یعنی Canon 5D Mark II و همچنین Nikon D4 فاقد آن است. البته باید منتظر 5D Mark III بمانیم و ببینیم کانن راضی به گذاشتن فلاش Pop-up بر روی آن می‌شود یا خیر. از نظر دکمه‌ها و کنترل‌ها هم، ترکیبی از D700 و D4 می‌باشد. هرچند که در قسمت پشتی هیچ گونه Joy Stick‌ی وجود ندارد، ولی در کل چینش دکمه‌ها ما را به یاد D4 می‌اندازد. دکمه های بالا و سمت چپ دوربین هم همین وضعیت را دارند. ولی دکمه های کنار دکمه‌ی شاتر، به جز دکمه‌ی Record که برای شروع و قطع سریع ضبط ویدیویی به کار می‌رود، چینشی مثل D700 دارند.
برای نخستین بار بر روی دوربین های دیجیتال، Nikon D800 مجهز به پورت USB 3.0 می‌باشد. این پورت سرعت انتقال خیلی بالاتری را نسبت به پورت های USB 2.0 ارایه می‌دهد و در ضمن مصرف انرژی کمتری نیز دارد. این دوربین از باتری لیتیومی EN-EL15 بهره می‌برد که بر روی D7000 هم استفاده شده بود و در یک بار شارژ کامل توانایی گرفتن تا 900 عکس و 60 دقیقه فیلم Full HD را به آن می‌دهد.
به هر صورت همانطور که گفتیم، D800 دوربینی انقلابی است. انقلابی هم از نظر ویژگی‌ها و امکانات عکاسی، که اوج آن را در سنسور با رزولوشن بالای 36 مگاپیکسلی می‌بینیم، و هم از نظر قابلیت های فیلم برداری که D800 را به همراه D4 به بهترین DSLR فیلم بردار تا به این تاریخ تبدیل کرده است. ولی از نظر طراحی و ساخت تفاوت های خیلی بزرگی دیده نمی شود، هرچند که نمایشگر بزرگتر و با کیفیت تری دارد. D800 دوربینی است که می‌تواند مورد استفاده‌ی علاقه مندان به عکاسی با دوربین های DSLR فول فریم که بودجه‌ی کمتری دارند، یا آن هایی که اساسا احتیاج به امکانات عکاسی با سرعت بالایی که دوربینی مثل دوربین D4 ارایه می‌دهد ندارند قرار گیرد. اکنون بدون شک D800 بهترین دوربین در کلاس خود می‌باشد، هرچند که باید منتظر معرفی رسمی Canon 5D Mark III نیز باشیم و ببینیم که کانن این بار در سری افسانه ای خود چه کار می‌کند. به هر حال برای به بازار آمدن این دوربین صبر می‌کنیم تا با تست دقیق این دوربین و به خصوص تست کیفیت عکس، بررسی دقیقی بر روی آن داشته باشیم. این بررسی های دقیق تر را به صورت آپدیت هایی در همین جا خواهیم داشت.

منبع:دیجی کالا